Ένα κείμενο που αλιεύσαμε από το διαδίκτυο, έρχεται να μας υπενθύμισει πως να ξεκινήσουμε την μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής. Πολλοί ξεχνούν πως η νηστεία δεν αφορά το σώμα αλλά και την ψυχή.
Δεν αρκούν 40 μέρες για να καθαρίσει μια ψυχή, αφού η κάθαρση γίνεται κάθε μέρα, κάθε ώρα και στιγμή, κάνοντας το καλό.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει όπου θέλει αν αυτό του δίνει ελπίδα ή τον στηρίζει στη ζωή.
Δεν έχει νόημα η νηστεία με αρνητικά συναισθήματα
Βλέπω ανθρώπους να νηστεύουν ενώ λένε τσουβάλι τα ψέματα ολούθε.
Βλέπω ανθρώπους να νηστεύουν ενώ ανταλλάζουν sms για το ποια πήγε πού και με ποιόν.
Βλέπω ανθρώπους να νηστεύουν ενώ σε κράζουν που ανέβηκες επαγγελματικά ή παντρεύτηκες ή χάρηκες με κάτι και εκείνοι όχι.
Βλέπω ανθρώπους να νηστεύουν ενώ περνάνε το ένα κόκκινο φανάρι πίσω απ’ το άλλο.
Ενώ βρίζουν, ενώ δέρνουν τα παιδιά ή τις γυναίκες τους, ενώ δεν ξέρουν τι θα πει «συγγνώμη», ενώ πιστεύουν πως μόνο εκείνοι έχουν δίκιο.
Τι νόημα έχει να νηστεύεις το κρέας το λάδι ή το τυρί, αν δεν νηστεύεις το μίσος, τη κακία και το ψέμα;
Δεν καθαρίζει επειδή πήγες εκκλησία, επειδή στόλισες τον επιτάφιο ή τον σήκωσες ή πέρασες από κάτω του.
Μικρές κινήσεις για την νηστεία και μετά, για να ελαφρύνει η ψυχή
Με ένα «πάρε αυτά να ψωνίσεις για τα παιδιά» σε μια φίλη σου που τα φέρνει βόλτα δύσκολα.
Με ένα «πήγαινε να ξεκουραστείς, θα πλύνω εγώ τα πιάτα».
Με ένα «συγγνώμη για όσα έκανα».
Με ένα «σε συγχωρώ».
Όσο μπορείς, στο μέτρο που μπορείς.
Δεν είμαστε Θεοί και δεν θα γίνουμε.
Δαίμονες όμως είναι στο χέρι μας να μην γίνουμε.
