Το πιο ανθρώπινο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να προσφέρει και αυτό έκανε αυτός ο γιατρός. Πρόκειται για τον Dr. Ivan Fontour έναν Βραζιλιάνο παιδίατρο που επιδεικνύει αφιλοκερδή αφοσίωση στην προσφορά βοήθειας στους άλλους. Σε ηλικία 92 ετών, αντί να απολαμβάνει τη σύνταξή του, επισκέπτεται την παιδιατρική κλινική για να βοηθήσει όσες οικογένειες δεν μπορούν να πληρώσουν για ιατρική περίθαλψη.
Παιδίατρος 92 χρονών εξετάζει φτωχά παιδιά δωρεάν
Το προφίλ του ο Ivan Fontoura:
Αφού αποφοίτησε το 1951, ταξίδεψε στην Αμερική και τη Γαλλία για μεταπτυχιακές σπουδές, επιστρέφοντας στη Βραζιλία όπου εργάστηκε ως παιδίατρος στην Praia de Leste και το Pontal do Paraná. Αν και συνταξιούχος από το 2005, συνεχίζει να εργάζεται εθελοντικά, επιδεικνύοντας τη μεγάλη του καρδιά και τη δέσμευσή του στο να βοηθά τους άλλους.
Μαζί του εργάζεται και μια νοσοκόμα, η οποία φροντίζει τους πιο αδύναμους επίσης δωρεάν.
Πάντα γνώριζε ότι η παιδιατρική θα ήταν ο τρόπος του, οπότε στην ηλικία των 24 ετών, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές και την εξειδίκευσή του στην Καλιφόρνια και τη Γαλλία , έγινε επίσημα παιδίατρος.
Αλλά δεν έχει ξεχάσει την Praia de Leste, στο Pontal do Paraná , τον τόπο καταγωγής του, όπου επέστρεψε με τη σύζυγό του Έβα , μόλις συνταξιοδοτήθηκε.
Όπως ο ίδιος λέει: «Το σώμα μου είναι γερασμένο, αλλά εφόσον μπορώ θα συνεχίσω να εργάζομαι ακούραστα, γιατί θέλω να πεθάνω στα πόδια μου ως γιατρός».
Ο Ιβάν έχει κερδίσει το σεβασμό των ντόπιων που τον χαρακτηρίζουν ως ταπεινό, στοργικό και χαρισματικό πρόσωπο.
«Ήθελα πάντα να είμαι γιατρός. Η ιατρική είναι σκληρή δουλειά, αλλά φέρνει και πολλές χαρές. Είναι η καλύτερη αμοιβή που μπορώ να λάβω» λέει ο ίδιος και συνεχίζει:
«Δεν υπήρξε μια μέρα στη ζωή μου ως γιατρός που δεν έμαθα κάτι διαφορετικό. Όταν πρόκειται για την ιατρική, έχουμε να κάνουμε με δραματικές αλλά και χαρούμενες στιγμές. Θα κρατώ πάντα μερικές από αυτές στην καρδιά μου.»
Αναφορικά με το γεγονός ότι εργάζεται χωρίς να πληρώνεται λέει: «Έχω ήδη κερδίσει αρκετά για να ζήσω. Τώρα πρέπει να μείνω σε επαφή με τα παιδιά που χρειάζονται τη βοήθειά μου.»
Τέλος, αξίζει πολλά συγχαρητήρια αυτός ο άνθρωπος. Είναι άνθρωπος με όλη την έννοια της λέξης.
