Το Λεωνίδιο, η γνωστή παραθαλάσσια πόλη της Αρκαδίας, φέρει μια πλούσια ιστορία. Αποτελεί την “πρωτεύουσα” των Τσακώνων, μιας ξεχωριστής κοινότητας που διατηρεί έως και σήμερα την τσακωνική διάλεκτο, κληρονομιά της αρχαίας δωρικής. Σε αντίθεση με πλήθος άλλων περιοχών, το Λεωνίδιο και η ευρύτερη ορεινή και παραθαλάσσια περιοχή του Πάρνωνα, παραμένουν σχετικά ανεπηρέαστες από τον τουρισμό.
Αυτή η ιδιαιτερότητα, σε συνδυασμό με το γεωγραφικό τοπίο, χαρίζει στο Λεωνίδιο μια αύρα μοναδική, άκρως διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη πόλη της Πελοποννήσου.
Στα μέσα του 20ού αιώνα, η πρόσβαση στο Λεωνίδιο γινόταν κυρίως μέσω της ακτοπλοϊκής γραμμής του Αργοσαρωνικού, με τερματικό σταθμό την Πλάκα, το επίνειο της πόλης. Σήμερα, η πρόσβαση γίνεται οδικώς, διασχίζοντας έναν γραφικό, αλλά δύσβατο δρόμο γεμάτο στροφές.
Η πρώτη ένδειξη ότι ο επισκέπτης φτάνει σε ένα ξεχωριστό μέρος είναι η ταμπέλα “Καούρ εκάματε”, που σημαίνει “Καλώς ήρθατε” στην τσακωνική διάλεκτο. Στο βάθος δεσπόζει ο επιβλητικός Κοκκινόβραχος, δημοφιλής προορισμός για τους λάτρεις της αναρρίχησης.
Λεωνίδιο: Ο Πύργος Τσικαλιώτη
Στο Λεωνίδιο κυριαρχούν διώροφα και τριώροφα αρχοντικά, πολλά εκ των οποίων χτίστηκαν πριν την Επανάσταση του 1821. Χάρη σε πρωτοβουλίες κληρονόμων και του δήμου, αρκετά από αυτά είναι πλέον ανοιχτά στο κοινό. Κύρια χαρακτηριστικά της τσακωνικής αρχιτεκτονικής, που συναντά κανείς σε αυτά τα σπίτια, είναι οι πλακόστρωτες αυλές, οι βρύσες με πέτρινα στόμια, τα κεραμοσκέπαστα χαγιάτια και τα σκαλιστά, ζωγραφισμένα ταβάνια.
Αδιαμφισβήτητα, το πιο εντυπωσιακό αρχιτεκτονικό μνημείο της πόλης είναι ο Πύργος Τσικαλιώτη. Χτίστηκε το 1808 από τον έμπορο ξυλείας Κωνσταντίνο Τσικαλιώτη, μέλος της Φιλικής Εταιρείας και χρηματοδότη του Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα αρχοντικά της περιοχής, ο πύργος δεν αποτελεί απλώς την κατοικία μίας εύπορης οικογένειας, αλλά φέρει και αμυντικό χαρακτήρα. Διαθέτει πολεμίστρες και διάφορες κατασκευαστικές παγίδες, όπως ασύμμετρα σκαλιά που έριχναν τους εισβολείς που δεν γνώριζαν την κατασκευή.
Πίσω από τις πόρτες των δωματίων υπήρχαν κρυψώνες, όπου οι ένοικοι του πύργου μπορούσαν να αιφνιδιάσουν τους εισβολείς. Μία κρυψώνα βρισκόταν πίσω από το ντουλάπι της κουζίνας και ήταν αρκετά μεγάλη για να φιλοξενήσει παιδιά και πολύτιμα αντικείμενα. Σε περίπτωση που οι κρυψώνες αυτές δεν ήταν αρκετές, μία μυστική στοά οδηγούσε σε ασφαλές μέρος τους ιδιοκτήτες του πύργου.
Μία μικρή έκθεση εντός του Πύργου Τσικαλιώτη προσφέρει πληροφορίες για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της τσακωνικής αρχιτεκτονικής.
Λεωνίδιο: Το αρχοντικό Πολυτίμου και το Δημοτικό Σχολείο
Το αρχοντικό Πολυτίμου αποτελεί ένα ακόμα εντυπωσιακό κτίριο στο Λεωνίδιο, μαρτυρώντας το ακμαίο ναυτικό παρελθόν της πόλης.
Χτισμένο το 1816, το αρχοντικό αποτελεί ένα εξαίσιο δείγμα της τοπικής αρχιτεκτονικής. Μαζί με τον Πύργο Τσικαλιώτη και το αρχοντικό Κατσικογιάννη (1807), συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα προεπαναστατικά μνημεία της Πελοποννήσου.
Ένα από τα δύο κτήρια που στεγάζουν το Δημοτικό Σχολείο Λεωνιδίου αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Πρόκειται για ένα νεοκλασικό κτίριο, χτισμένο στις αρχές του 1900, δωρεά του Ανδρέα Συγγρού. Μετά από περίπου έναν αιώνα λειτουργίας, ανακαινίστηκε και αποκαταστάθηκε στην αρχική του αρχιτεκτονική αίγλη.
Εκτός από το εντυπωσιακό κτήριο, το σχολείο διακρίνεται και για τους αξιόλογους αποφοίτους του. Στα θρανία του κάθισαν ο ποιητής Κώστας Ουράνης, οι ζωγράφοι Νέστωρ Λέοντος Βαρβέρης και Βρασίδας Τσούχλος, και πλήθος άλλων σημαντικών προσώπων.
Περισσότερες Ειδήσεις σήμερα
Εύκολη τούρτα κατσαρόλας: Με αυτή τη συνταγή δεν θα ξανά πας σε ζαχαροπλαστείο
