Για τη ζωή της, την καριέρα της, αλλά και τον γάμο της με τον Ανδρέα Καψάλη έχει μιλήσει η Έλενα Παπαρίζου στη δημοσιογράφο Λένα Παπαδημητρίου και το Marie Claire. Η δημοφιλής τραγουδίστρια που «μαγεύει» τους πάντες με την φωνή και την εμφάνισή της, κρατά πάντα χαμηλό προφίλ και είναι η Έλενα που όλοι αγαπούν.
Η Έλενα Παπαρίζου για τον διαλογισμό και τον Ανδρέα Καψάλη
Είναι αλήθεια ότι ασχολείστε με τον διαλογισμό;
Ξεκίνησα πριν από την πανδημία. Για να μπορώ να ισορροπώ. Γενικότερα, όσο μεγαλώνουμε βλέπουμε στον εαυτό μας περισσότερες ανασφάλειες, φοβίες κ.ά. Έτσι κάποια στιγμή είπα: «Θέλω να ζήσω ελεύθερη». Όταν ήρθε η πανδημία, όλα απέκτησαν μεγαλύτερη ένταση, το ίδιο και αυτή η ανάγκη. Και αυτό είναι το καλό που έκανε σ’ εμένα ο κορονοϊός.
Τι αντισταθμίζει αυτή η πνευματική αναζήτηση;
Ζούμε σε μια εποχή που όλα πρέπει να είναι ταυτόχρονα open: ήμουν εκεί, έκανα αυτό, θα κάνω αυτό, φόρεσα εκείνο… Εξαρτιόμαστε και ζούμε πολύ μέσα από τα σόσιαλ μίντια. Και εγώ τα αγαπώ τα σόσιαλ μίντια, αλλά μόνο μέχρι ένα σημείο μπορώ να λειτουργήσω έτσι. Για να έχεις μια ισορροπία, πρέπει να έχεις αγγίξει και άλλα πράγματα, να ξέρεις να ζεις σε μια μοναχικότητα, να εξερευνάς και να μαθαίνεις, να θέλεις να μη ζεις όλη την ώρα στο δήθεν. Εμένα μου έχει ταιριάξει όλο αυτό, αλλά ο καθένας βρίσκει τον δικό του δρόμο. Με βοηθάει βέβαια πολύ και ο σύζυγός μου.
Με ποιον τρόπο;
Ο Ανδρέας (σ.σ.: Καψάλης) είναι ένας εξερευνητής. Έχει όρεξη για ζωή, διψά και αγωνίζεται διαρκώς να μαθαίνει καινούρια πράγματα, αγαπάει τη φύση, είναι μια ήρεμη δύναμη. Είμαστε, όπως καταλαβαίνετε, πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες. Ο Ανδρέας είναι μηχανικός (σ.σ.: τα χέρια της ζωγραφίζουν στον αέρα τις οριζόντιες γραμμές ενός οικοδομήματος): τετράγωνη λογική. Και εγώ, όπως είπατε: ανεμοστρόβιλος! Για δείτε όμως που έρχεται, τακ, και δένει όλο αυτό. Δεν ζοριζόμαστε για να το πετύχουμε. Γίνεται από μόνο του όταν ο ένας τρέφει σεβασμό για τον άλλο.
Η Έλενα Παπαρίζου για τον γάμο και τις σχέσεις
Ωστόσο, δεν απαιτεί δουλειά ο γάμος;
Όχι μόνο ο γάμος, όλες οι σχέσεις.
O Αλέν ντε Μποτόν γράφει ότι στον σύντροφό σου «πετάς» όλες σου τις φοβίες, τις ματαιώσεις, τις ανασφάλειες. Μήπως τελικά αυτή είναι η μεγάλη αδικία του γάμου;
Η μεγάλη διαφορά στη συζυγική/συντροφική σχέση, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη, είναι αυτό το διαφορετικό συστατικό της που σε εκθέτει περισσότερο. Και αυτό δεν είναι άλλο από το σεξουαλικό κομμάτι. Μέσα σε αυτό εκτίθενται περισσότερα πράγματα, βρίσκεις εκεί ένα άλλο μέρος του εαυτού σου. Ισως γι’ αυτό να ρίχνουμε όλες τις φοβίες και τις ανασφάλειές μας στον άλλο. Γιατί νιώθουμε ένα ισχυρότερο δέσιμο.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Λέτε δηλαδή ότι υπάρχει ένα τίμημα; Επειδή «ανοίγεσαι» περισσότερο, απαιτείς και περισσότερα;
Επειδή εκτίθεσαι με έναν διαφορετικό τρόπο στον σύντροφό σου, θεωρείς λίγο δεδομένο ότι πρέπει σχεδόν πάντα να σε καταλαβαίνει. Και ότι δεν χρειάζεται όλα να τα συζητάς. Επειδή του δίνεις όλο σου το «είναι», ό,τι άλλοι άνθρωποι δεν βλέπουν ποτέ… Είναι όμως μια παρεξήγηση όλο αυτό. Γι’ αυτό λέμε ότι θέλει πολλή δουλειά και ότι ποτέ δεν μπορούμε να θεωρούμε κάποιον δεδομένο.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Γιατί σήμερα η γυναίκα εξακολουθεί να βάλλεται από την εικόνα της;
Αυτό είναι «σύμπτωμα» της εποχής μας και έχει δημιουργηθεί μέσα από τα σόσιαλ. Τα τελευταία χρόνια πολλά κορίτσια θέλουν να δείχνουν μια συγκεκριμένη εικόνα. Όμως η εξωτερική εμφάνιση είναι πλέον μια ψευδαίσθηση, μια… οφθαλμαπάτη. Εννοώ ότι μπορεί στο Instagram να έχω βάλει τόσα φίλτρα που να μην έχω καμία σχέση με τo πώς είμαι στην πραγματικότητα. Όλοι θέλουμε υποτίθεται να φτάσουμε στην τελειότητα. Και όμως! Ο άνθρωπος είναι τέλειος όταν είναι αυτός που είναι και όταν παραδέχεται τον εαυτό του γι’ αυτό που είναι. Ωστόσο, δεν είναι τόσο η εικόνα που με ενδιαφέρει για τη γυναίκα σήμερα…
Αλλά;
Εγώ που κυκλοφορώ πολύ, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στην επαρχία, συναντώ πολλών λογιών γυναίκες. Και από αυτά που βλέπω το πιο μεγάλο πρόβλημα είναι ότι πολλές εξακολουθούν να νιώθουν αδύναμες, να εισπράττουν κατώτερους μισθούς από τους άνδρες για την ίδια ακριβώς δουλειά, να αισθάνονται ότι ακόμα δεν είναι ισότιμες. Θέλω να δω τις γυναίκες πιο δυνατές. Θέλω να τις δω ακόμα πιο ενωμένες, ειδικά τώρα που ζούμε μια περίοδο με τόσες γυναικοκτονίες όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτή είναι η πραγματικότητα που με ενδιαφέρει και όχι η τυραννία της εικόνας που αφορά πολύ λίγες. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι μπορεί κάτι τέτοιο να συμβαίνει το 2022.
Από την άλλη πλευρά, η ελληνική κοινωνία έχει κάνει πολλά βήματα μπροστά…
Έχει, ναι, προχωρήσει πάρα πολύ.
Πώς θα συνοψίζατε τη φιλοσοφία ζωής σας τώρα που κλείσατε τα 40;
Η ζωή πάει μπροστά. Και εγώ θέτω ερωτήματα, ψάχνοντας απαντήσεις, αντλώντας το δικό μου νόημα από αυτά που ζω. Συζητάω, διαβάζω, παρατηρώ. Η λέξη «παρατηρώ» είναι, ξέρετε, πολύ σπουδαία. Γιατί όλοι έχουμε μάθει τώρα με τον Μr Google και έχουμε ξεχάσει να παρατηρούμε τι συμβαίνει στη ζωή, τι σήματα μας δίνει. Ολα πρέπει να γίνονται πλέον τόσο γρήγορα! Σκεφτείτε ότι όταν ήμασταν μικρές πηγαίναμε στα Virgin Megastores και ακούγαμε τον δίσκο με τις ώρες πριν τον αγοράσουμε. Και τώρα βγαίνει ένα τραγούδι στο Spotify και επειδή έχει κυκλοφορήσει εδώ και τρεις μήνες είναι… παλιό!
Κάτι που σας φοβίζει;
Ότι η τεχνολογία θα μας κάνει απάνθρωπους. Είναι ένα μίσος που μεγαλώνει μέσα από το Ιντερνετ, μέσα από κακά σχόλια, κακά events… Γιατί η κακή είδηση προχωρά πολύ εύκολα. Δείτε πώς από το να δούμε π.χ. έναν αριστούχο μαθητή προτιμάμε να δούμε τη φασαρία στα Mad Αwards.
Αναρωτιέμαι, δεν είναι κάποιες φορές πνιγηρό το brand name «Ελενα Παπαρίζου»; Το ότι πρέπει να εμφανίζεστε διαρκώς χαρούμενη, λαμπερή και σέξι;
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Σέξι ή είσαι ή δεν είσαι, δεν έχει να κάνει με το πώς ντύνεσαι ή βάφεσαι. Σίγουρα δεν πατάω ένα κουμπί πριν βγω από το σπίτι για να γίνω σέξι. Γενικά, είμαι ένα κορίτσι των νοτίων προαστίων και κυκλοφορώ μονίμως με φόρμες, σαγιονάρες κ.λπ. Αν κάποιος μου πει: «Εγώ περίμενα να είσαι αλλιώς», τον ρωτάω: «Γιατί εσύ είσαι και αλλιώς;». Είμαι ένας απλός άνθρωπος. Να σας πω κάτι; Γενικά δεν «παίζω», ζω. Είναι άλλο το να «παίζεις» ότι έχεις μια ζωή και άλλο το να ζεις τη ζωή σου.
