Θρήνος και θλίψη στον Έβρο για τον θάνατο της αγαπημένης τους Μαρίνας. Η Μαρίνα Σέλου έφυγε ξαφνικά, απρόοπτα και πρόωρα από τη ζωή, στα 53 της χρόνια, σκορπώντας θλίψη σε συγγενείς, φίλους και ασθενείς με καρκίνο, που η Μαρίνα, ένα από τα «κορίτσια» της Βραχείας Νοσηλείας του ΠΓΝΑ, προσέφερε καθημερινά τις υπηρεσίες της και τη φροντίδα της.
Θρήνος για την αγαπητή Μαρίνα που έφυγε ξαφνικά
Η εξόδιος ακολουθία της εκλιπούσης, πραγματοποιήθηκε 01/09/23, στην εκκλησία της Αγίας Κυριακής, όπου στενοί συγγενείς και φίλοι με βαριά οδύνη την αποχαιρέτησαν.
Ο Σύλλογος καρκινοπαθών και φίλων Ν. Έβρου «ΣυνεχίΖΩ» την αποχαιρέτησε στο facebook και με μια συγκινητική ανάρτηση για το λειτούργημα και της Μαρίνας και όλων όσο εργάζονται κάτω από τις απαιτητικές και δύσκολες αυτές συνθήκες.
Συγγενείς και φίλοι «αποχαιρετούν» την 53χρονη νοσηλεύτρια, Μαρίνα Σέλου
Η Μαρίνα η Σέλου, ένα από τα «κορίτσια» της Βραχείας Νοσηλείας του ΠΓΝΑ, δεν είναι πια μαζί μας… Ξαφνικά, απρόοπτα και πρόωρα στα 53 χρόνια της…
Τη «γονάτισε» η δουλειά, η αγωνία, η κούραση και το άγχος της για τη φροντίδα μας, ώστε να κάνουμε, όλοι οι εμείς οι ασθενείς με καρκίνο, τη θεραπεία μας…
Όπως όλο το προσωπικό της μονάδας, έδινε τον εαυτό της για τη «δουλειά» της… Την ημέρα που «έφυγε» το προσωπικό της Μονάδας ολοκλήρωσε τον ασύλληπτο αριθμό των 101 θεραπειών…
Ποιος άνθρωπος μπορεί ν’ αντέξει τόση «πίεση», τόση κούραση, τόση ευθύνη, μη τυχόν και πάει κάτι στραβά, όταν δουλεύει κάτω από τέτοιες συνθήκες; Με ελάχιστο προσωπικό, πολλές φορές και κάτω, ίσως, από το όριο ασφαλείας… Πόσο δύσκολο είναι να γίνει και το λάθος;
Ήρθε η ώρα πια να αντιμετωπίσει η πολιτεία και όλοι όσοι είναι υπεύθυνοι (εντός κι εκτός), τις συνθήκες λειτουργίας των Νοσοκομείων και ιδιαίτερα του νοσηλευτικού προσωπικού. Ένα προσωπικό κουρασμένο, εξουθενωμένο από τον τεράστιο όγκο δουλειάς στα δημόσια νοσοκομεία… Ένα προσωπικό που ζει και εργάζεται, όχι στα όρια, πλέον, της εργασιακής εξουθένωσης, αλλά μέσα στην «κόκκινη περιοχή»… Δεν βλέπει, δεν ακούει κανείς τις εκκλήσεις για ενίσχυση και στελέχωση των μάχιμων αυτών τμημάτων με προσωπικό;
Καθημερινά ο όγκος δουλειάς αυξάνεται. Καθημερινά οι ογκολογικοί ασθενείς κατακλύζουν τα συγκεκριμένα τμήματα και ταλαιπωρούνται αμφότεροι… Προσωπικό και ασθενείς…
Πώς μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα το σύστημα; Μήπως κάπου γίνεται κάτι λάθος; Μήπως πρέπει ν’ αλλάξει ο σχεδιασμός και η λειτουργία των τμημάτων αυτών; Μήπως κάποιος πρέπει να περάσει αυτήν την πόρτα, ως χρήστης αυτών των υπηρεσιών για να καταλάβει και να δει την πραγματικότητα ως έχει;
Δεν φτάνει, πλέον, η φιλοτιμία και η προσπάθεια του προσωπικού… ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ!
Ως ΣυνεχίΖΩ Σύλλογος καρκινοπαθών και φίλων Ν. Έβρου, αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία για την ανακούφιση και ψυχολογική υποστήριξη του νοσηλευτικού προσωπικού των ογκολογικών κλινικών, όπως κάναμε και παλαιότερα, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα… Αυτό μπορούμε να κάνουμε από πλευράς μας, ως ένα ελάχιστο «Ευχαριστώ» για την «ψυχή» και όχι μόνο, που καταθέτουν καθημερινά όλοι αυτοί οι «δικοί μας άνθρωποι», ουσιαστικά μέλη της οικογένειάς μας.
Με οδύνη αποχαιρετούμε σήμερα Παρασκευή, 1/9/2023, στις 6:00 το απόγευμα, στην Αγ. Κυριακή, τη Μαρίνα κι ευχόμαστε από καρδιάς καλή δύναμη και κουράγιο στα κοριτσάκια της, στον σύζυγό της και την υπόλοιπη οικογένειά της… Καλό ταξίδι, Μαρίνα… ξεκουράσου πια, οι θεραπείες τελείωσαν… Πάνε τα χαιρετίσματά μας στον Νίκο τον Ξενίδη… Σ’ ευχαριστούμε, καλή μου…
⚫ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΑΚΟΜΗ ΝΕΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ.
________
⚫«ΕΦΥΓΕ» ΠΡΟΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ, ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 53 ΕΤΩΝ, ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΗΣ, Η ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ, ΜΑΡΙΝΑ ΣΕΛΟΥ.
⚫ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΤΑ «ΟΡΙΑ» ΤΟΥΣ.
Αγαπητή από όλους τους συναδέλφους της, γλυκύτατο πλάσμα, στην «πρώτη γραμμή», όπως ακριβώς όλες και όλοι οι εργαζόμενοι στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, ήταν τοποθετημένη στο τμήμα των χημειοθεραπειών.
Οι αυξημένες υποχρεώσεις της, ο μεγάλος φόρτος εργασίας, η συνεχής πίεση -χθες εργαζόταν 07:00 π.μ. – 17:30 μ.μ.- «λύγισαν» την υπέροχη καρδιά της.
Μετά από 1,50 ώρα την επέστρεψε από το σπίτι της το ασθενοφόρο πεθαμένη στο Νοσοκομείο…
Τραγωδία!
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της και ιδιαίτερα στα δύο κορίτσια της.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ…
ΚΑΛΟ «ΤΑΞΙΔΙ»… ΜΑΡΙΝΑΚΙ.
Αχ, βρε Μαρίνα…
Πολύ νωρίς έφυγες για το μεγάλο ταξίδι…
Καλή ανάπαυση…
